- truciciel
- truciciel {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. mos V, lm M. -e, D. -i {{/stl_8}}{{stl_7}}'człowiek, który truje lub otruł kogoś' {{/stl_7}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
truciciel
Look at other dictionaries:
truciciel — m I, DB. a; lm M. e, DB. i «ten, kto truje lub otruł kogoś» … Słownik języka polskiego
trucicielka — ż III, CMs. trucicielkalce; lm D. trucicielkalek forma ż. od truciciel … Słownik języka polskiego
trucicielski — trucicielskiscy przym. od truciciel Trucicielskie zamysły … Słownik języka polskiego
trucicielka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. trucicielkalce; lm D. trucicielkalek, {{/stl 8}}{{stl 7}}forma ż. od rz. truciciel. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
trucicielski — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ib, {{/stl 8}}{{stl 7}}od rz. truciciel: Trucicielskie zamiary. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
